Nowelizacja Konstytucji II Federacji Nordackiej

z dnia 05/12/2023

Art. 1.

Niniejszy dokument prawny zmienia brzmienie Konstytucji II Federacji Nordackiej z dnia 31 lipca 2023 roku.


Art. 2.

Dodaje się ustęp 7. do art. 1. o treści: "czerpie z dorobku oraz tradycji Unii Trzech Narodów, I Federacji Nordackiej i Unii Nordackiej.".


Art. 3.

Dodaje się art. 4a. o treści:

W II Federacji Nordackiej obowiązuje następująca hierarchia aktów prawnych:

1) Konstytucja;
2) ustawy specjalne;
3) ratyfikowane umowy i traktaty międzynarodowe;
4) ustawy zwykłe, zwane także ustawami;
5) akty wykonawcze;
6) prawo lokalne;
7) prawo naturalne i zwyczajowe.

Art. 4.

W artykule piątym:

  1. zmienia się treść ust. 5. ("powołuje członków Federalnej Komisji Wyborczej, która czuwa nad organizacją i przeprowadzeniem wyborów i referendów.") na "powołuje Prezesa Federalnej Komisji Wyborczej.".
  2. dodaje się ustęp 6. o brzmieniu: nadaje ordery i odznaczenia państwowe oraz odbiera je za zgodą Kongresu.

Art. 5.

Zmienia się treść art. 7. ("Prezydent posiada prawo do weta ustawodawczego, które Kongres może odrzucić.") na "Prezydent posiada prawo do weta ustawodawczego, które Kongres może odrzucić większością specjalną.".


Art. 6.

Zmienia się treść art. 9. i 10. ("Artykuł 9. Kongres uchwala prawo federacyjne.

Artykuł 10. Kongres wybierany jest na trzymiesięczną kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, równych, powszechnych i proporcjonalnych. Na członka Kongresu może zostać wybrany wyłącznie obywatel Nordaty.")

na: "

Artykuł 9.
Kongres to najwyższy organ władzy ustawodawczej w II Federacji Nordackiej.

Artykuł 10.

  1. Kongres wybierany jest na trzymiesięczną kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, równych, powszechnych i proporcjonalnych.
  2. Na Członka Kongresu może zostać wybrany wyłącznie obywatel Nordaty.".


Art. 7.

Zmienia się treść art. 13. ("

Kongres uchwala ustawy:

  1. Zwykłe.

  2. Specjalne, czyli takie, które regulują działanie instytucji państwowych, zarządzanych bezpośrednio przez Prezydenta II Federacji Nordackiej, Radę Ministrów lub osoby upoważnione.

  3. Konstytucyjne, czyli takie, które zmieniają albo uchylają zapis lub zapisy niniejszej Konstytucji, a także uchylają ją w całości.

") na: "

  1. Kongres uchwala ustawy konstytucyjne, które zmieniają albo uchylają zapis lub zapisy niniejszej Konstytucji; podejmuje uchwały, które są aktami wykonawczymi; uchwala ustawy zwykłe i ustawy specjalne.
  2. Kongres w toku debaty może zmienić rangę procedowanej ustawy zwykłej na ustawę specjalną albo ustawy specjalnej na ustawę zwykłą. Taka decyzja podejmowana jest w głosowaniu, gdzie wolę zmiany musi wyrazić zwykła większość Członków Kongresu.".

 

Art. 8.

Zmienia się treść ust. 1.-3. art. 14. ("

  1. Kongres uchwala ustawy zwykłe poprzez większość zwykłą – oddanie ponad połowy głosów „Za” ustawą.
  2. Kongres uchwala ustawy specjalne poprzez większość kwalifikowaną ⅔ głosów „Za”.
  3. Kongres uchwala ustawy konstytucyjne poprzez większość kwalifikowaną ¾ głosów „Za”.

") na:

"

  1. Kongres uchwala ustawy zwykłe poprzez większość zwykłą – oddanie więcej głosów “Za” niż “Przeciw”.
  2. Kongres ratyfikuje umowy międzynarodowe i traktaty akcesyjne poprzez większość bezwzględną - oddanie więcej głosów "Za" niż "Przeciw" i "Wstrzymanych".
  3. Kongres uchwala ustawy specjalne i ratyfikuje traktaty międzynarodowe redukujące uprawnienia II FN na rzecz innego podmiotu poprzez większość specjalną – ⅔ głosów „Za”.
  4. Kongres uchwala ustawy konstytucyjne poprzez większość konstytucyjną – ¾ głosów „Za”.

".


Art. 9.

Zmienia się treść Rozdziału V, którego dawna treść zostaje załączona w aneksie do ustawy, na: "

ROZDZIAŁ V
USTRÓJ TERYTORIALNY

Artykuł 20.

W II Federacji Nordackiej wyróżnia się następujące jednotki podziału terytorialnego:

1) Państwa stowarzyszone,
2) Wspólnoty autonomiczne,
3) Prowincje,
4) Dystrykty.

Artykuł. 21a.

  1. Państwo stowarzyszone to niepodległy albo częściowo niepodległy kraj, który na podstawie zawartego z II Federacją Nordacką traktatu zdecydował się na przekazanie jej części swoich suwerennych uprawnień. W szczególności dotyczy to wspólnej waluty, wojska, polityki zagranicznej lub współdzielenia systemów informatycznych. 
  2. Prawa i obowiązki danego państwa stowarzyszonego reguluje zawarty z nim traktat ratyfikowany przez Kongres.

Artykuł 21b.

  1. Wspólnota autonomiczna to szczególna jednostka podziału terytorialnego II Federacji Nordackiej, która oprócz autonomii w zakresie polityki wewnętrznej, posiada ograniczone prawo do prowadzenia polityki zagranicznej.
  2. Wspólnoty autonomiczna zakładane są na wniosek prowincji za zgodą Kongresu wyrażoną w uchwale podjętą większością specjalną.
  3. Wspólnota autonomiczna staje się prowincją:
    1. na wniosek władz wspólnoty za zgodą Kongresu wyrażoną w uchwale podjętą większością zwykłą;
    2. automatycznie, gdy przez 60 dni z rzędu liczba osób zameldowanych we wspólnocie nie przekracza 4.
  4. Wspólnoty autonomiczne posiadają wszelkie prawa przysługujące prowincji, a ponadto prawo do:
    1. samodzielnego prowadzenia polityki zagranicznej zgodnej z interesami II Federacji Nordackiej,
    2. zawierania umów międzynarodowych zgodnych z prawem II Federacji Nordackiej,
    3. pierwszeństwa prawa lokalnego nad aktami wykonawczymi II Federacji Nordackiej.
  5. Wspólnoty autonomiczne mają obowiązek:
    1. przestrzegać przepisów swoich konstytucji,
    2. szanowania i egzekwowania prawa federalnego z wyłączeniem aktów wykonawczych,
    3. szanowania i egzekwowania wyroków Najwyższego Sądu Federalnego,
    4. utrzymywania stabilności wewnętrznej, czyli takiego stanu panującego w regionie, który nie zagraża integralności II Federacji Nordackiej.
  6. W przypadku, gdy polityka zagraniczna prowadzona przez Wspólnotę Autonomiczną rażąco godzi w interesy II Federacji Nordackiej, Kongres ma prawo podjąć uchwałę poprzez większość specjalną o tymczasowym przejęciu kontroli nad dyplomacją wspólnoty przez władze federalne - nie dłużej niż na 3 miesiące. Wspólnota autonomiczna ma prawo zaskarżyć decyzję Kongresu do Najwyższego Sądu Federalnego, jeśli uzna uchwałę za bezzasadną.

Artykuł 21c.

  1. Prowincja to autonomiczny i integralny region II Federacji Nordackiej.
  2. Prowincje posiadają prawa do:
    1. ustanawiania prawa lokalnego i prowadzenia własnej polityki wewnętrznej zgodnych z prawem federalnym,
    2. własnych organów władzy, w szczególności ciała ustawodawczego i wykonawczego,
    3. dysponowania własnym majątkiem,
    4. kultywowania swoich tradycji,
    5. samodzielnego określania swojej symboliki.
  3. Prowincje mają obowiązek:
    1. szanowania i egzekwowania prawa federalnego oraz wyroków Najwyższego Sądu Federalnego,
    2. utrzymywania stabilności wewnętrznej, 


Artykuł 21d.

Dystryktami są obszary II Federacji Nordackiej pozbawione autonomii i pozostające pod bezpośrednią kontrolą władz centralnych.

Artykuł 22. [Procedura akcesyjna]

  1. Niepodległe polskie państwa wirtualne mogą złożyć wniosek o akcesję do II FN jako prowincja lub wspólnota autonomiczna do Ministra Spraw Zagranicznych lub Premiera II FN. Organ, do którego złożono wniosek, ma obowiązek podpisać z niepodległym krajem traktat akcesyjny, który wchodzi w życie wraz z pozytywnym zakończeniem się procedury akcesyjnej albo jest automatycznie wypowiadany po negatywnym zakończeniu się procedury akcesyjnej.
  2. Traktat akcesyjny poddawany jest pod głosowanie w Kongresie. Odmowa ratyfikowania traktatu przez Kongres równoznaczna jest z odrzuceniem wniosku o akcesję.
  3. Wniosek o akcesję jako prowincja jest akceptowany wraz z ratyfikacją traktatu przez Kongres.
  4. Traktat akcesyjny wspólnoty autonomicznej po ratyfikacji przez Kongres musi zostać pozytywnie zaopiniowany przez obywateli II Federacji Nordackiej w referendum ogólnofederalnym organizowanym przez Federalną Komisję Wyborczą w 7 dni po ratyfikacji traktatu. Jeśli ponad połowa głosujących w referendum opowie się ZA przystąpieniem do federacji nowej wspólnoty, procedura akcesyjna kończy się pozytywnym wynikiem, a traktat akcesyjny wchodzi w życie. W przeciwnym wypadku wniosek o akcesję zostaje odrzucony.


Artykuł 23. [Procedura secesyjna]

  1. Prowincje i wspólnoty autonomiczne mają prawo do wystąpienia ze struktur II Federacji Nordackiej na podstawie równego i sprawiedliwego referendum ogólnoregionalnego, w którym ponad połowa głosujących opowie się za wyjściem ich regionu z II Federacji Nordackiej.
  2. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku referendum, władze regionu przedkładają informację o wyniku przed Kongres oraz Prezydenta. Po upływie dwóch tygodni od złożenia pisma z informacją o wyniku referendum, proces secesji dobiega końca. W czasie trwania okresu wyjścia, region dalej jest częścią II Federacji Nordackiej.".

Art. 10.

Dodaje się do art. 18.:

  1. Ustęp 4. o treści "podpisuje w imieniu II Federacji Nordackiej umowy międzynarodowe i przekłada je Kongresowi do ratyfikacji.".
  2. Ustęp 5. o treści "uznaje, a za zgodą Kongresu wyrażoną w uchwale wycofuje uznanie innym mikronacjom.".
  3. Ustęp 6. o treści "może przekazać część swoich uprawnień odpowiedniemu ministrowi.".

Art. 11.

Zmienia się treść Art. 2. ("Językiem urzędowym w II Federacji Nordackiej jest język polski.") na "Językami urzędowymi w II Federacji Nordackiej są: język nordacki, który podlega szczególnej ochronie określonej w odrębnej ustawie oraz mowa powszechna, w której zapisano niniejszą Konstytucję.".


Art. 12.

Zmienia się tytuł rozdziału II z "władza wykonawcza" na "Prezydent".


Art. 13.

Ustawa wchodzi w życie wraz z podpisaniem przez Prezydenta II Federacji Nordackiej.




ANEKS DO USTAWY - Dotychczasowe brzmienie Rozdziału V


ROZDZIAŁ V
PROWINCJE


Artykuł 20.
II Federacja Nordacka składa się z samorządnych prowincji, które są jej integralnymi częściami.


Artykuł 21.
Prowincje II Federacji Nordackiej mają prawo do:

  1. własnej i zgodnej z prawem federalnym polityki wewnętrznej,
  2. własnej i zgodnej z prawem federalnym ustawy zasadniczej,
  3. własnych symboli,
  4. własnego ciała ustawodawczego oraz wykonawczego,
  5. kultywowania swoich tradycji,
  6. dysponowania własnym majątkiem,
  7. secesji, której tryb określony jest w artykule 23.


Artykuł 22.
Prowincje II Federacji Nordackiej mają obowiązek:

  1. szanowania i egzekwowania prawa federalnego,
  2. szanowania i egzekwowania wyroków Najwyższego Sądu Federalnego,
  3. utrzymywania stabilności wewnętrznej, czyli takiego stanu panującego w prowincji, który nie zagraża integralności II Federacji Nordackiej.


Artykuł 23.

  1. Prowincja ma prawo do wystąpienia ze struktur II Federacji Nordackiej na podstawie równego i sprawiedliwego referendum ogólnoprowincjonalnego, w którym ponad połowa głosujących opowie się za wyjściem ich regionu z II Federacji Nordackiej.
  2. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku referendum, władze prowincji przedkładają informację o wyniku przed Kongres oraz Prezydenta. Po upływie dwóch tygodni od złożenia pisma z informacją o wyniku referendum, proces secesji dobiega końca. W czasie trwania okresu wyjścia, prowincja dalej jest częścią II Federacji Nordackiej.


ROZDZIAŁ VI
WŁADZA SĄDOWNICZA


Artykuł 24.
Władzę sądowniczą w II Federacji Nordackiej stanowią:

  1. Najwyższy Sąd Federalny, zajmujący się sprawami konstytucyjnymi, sądzeniem członków władzy, stwierdzaniem ważności wyborów i referendów oraz wydawaniem wykładni prawa,
  2. Sąd Powszechny, zajmujący się sprawami cywilnymi i karnymi oraz odwoławczymi.


Artykuł 25.

  1. Na czele Najwyższego Sądu Federalnego stoi Sędzia Najwyższy, mianowany przez Kongres w drodze uchwały,
  2. Na czele Sądu Powszechnego stoi Przewodniczący, mianowany przez Prezydenta w drodze rozporządzenia.


Artykuł 26.
Najwyższy Sąd Federalny i Sąd Powszechny są niezależne od pozostałych władz.


Artykuł 27.
Szczegółowy ustrój i działanie władzy sądowniczej określa ustawa.


ROZDZIAŁ VII
PRAWA OBYWATELA


Artykuł 28.
Obywatel II Federacji Nordackiej ma prawo do:

  1. Wolności słowa,
  2. Wolności przekonań,
  3. Wolności wyznania,
  4. Bezpieczeństwa,
  5. Uzyskania pomocy od organów państwowych,
  6. Zrzeszania się w organizacje i partie polityczne,
  7. Brania udziału w wyborach i referendach,
  8. Wymagania rzetelnego funkcjonowania organów rządowych i prowincjonalnych.