Kodeks Karny

z dnia 20/09/2023
CZĘŚĆ KARNA

ROZDZIAŁ 1
Odpowiedzialność karna

Art. 1. [Stosowanie ustawy]
Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę względniejszą dla sprawcy.


Art. 2. [Zasady odpowiedzialności karnej]
1. Odpowiedzialności karnej podlega wyłącznie ten, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.
2. Sprawca czynu zabronionego nie podlega odpowiedzialności karnej, jeżeli społeczna szkodliwość czynu jest znikoma.


Art. 3. [Rodzaje czynu zabronionego]
1. Czyn zabroniony jest przestępstwem albo wykroczeniem.
2. Przestępstwem jest czyn zabroniony zagrożony, karą pozbawienia wolności na okres powyżej 14 dni, karą konfiskaty majątku lub karą grzywny powyżej 15 000 mikro.
3. Wykroczeniem jest czyn zabroniony zagrożony karą do 14 dni pozbawienia wolności lub karą grzywny poniżej 15 000 mikro.


Art. 4. [Umyślność czynu]
1. Czyn zabroniony można popełnić umyślnie albo nieumyślnie.
2. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.
3. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca, nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć.


Art. 5. [Jedność czynu]
1. Ten sam czyn może stanowić wyłącznie jedno przestępstwo albo jedno wykroczenie.
2. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w więcej niż jednym przepisie ustawy, skazuje się za jeden czyn zabroniony na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.


Art. 6. [Wyłączenia odpowiedzialności]
1. Nie podlega odpowiedzialności karnej, kto w obronie koniecznej odpiera bezprawny, bezpośredni zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem.
2. Nie podlega odpowiedzialności karnej, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie da się inaczej uniknąć, a dobro poświęcone nie przestawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego.
3. Kto popełnia czyn zabroniony w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność albo winę, nie podlega odpowiedzialności karnej.


Art. 7. [Przedawnienie]
1. Przestępstwa zagrożone karą grzywny przedawniają się po upływie trzech miesięcy. Przestępstwa zagrożone karą inną przedawniają się po upływie miesięcy sześciu.
2. Wykroczenia przedawniają się po upływie miesiąca.
3. Sprawca czynu zabronionego, który się przedawnił, nie podlega odpowiedzialności karnej.
4. Bieg terminu przedawnienia wstrzymuje się na czas postępowania sądowego oraz w trakcie korzystania przez oskarżonego z immunitetu.


ROZDZIAŁ 2
Kary

Art. 8. [Kary]
1. Karami są:
    a. kara grzywny,
    b. kara konfiskaty majątku,
    c. kara pozbawienia wolności,
    d. kara banicji,
    e. kara zakazu pełnienia funkcji publicznych.
2. Karę grzywny, karę pozbawienia wolności i karę zakazu pełnienia funkcji publicznych można orzec łącznie.


Art. 9. [Wymierzanie kar]
1. Przy wymierzaniu kary uwzględnia się sposób i okoliczności popełnienia czynu, stopień społecznej szkodliwości czynu, motywację sprawcy oraz czy sprawca był uprzednio karany.
2. Można odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli czyn został popełniony nieumyślnie a jego społeczna szkodliwość nie była znaczna.
3. Wymierzając karę pozbawienia wolności lub karę grzywny powyżej 15 000 mikro, można warunkowo zawiesić jej wykonanie okres próby do sześciu miesięcy.
4. Zawieszona kara podlega wykonaniu, jeżeli skazany w okresie próby popełnił przestępstwo.


Art. 10. [Grzywna]
1. Jeżeli stosunki majątkowe oskarżonego na to pozwalają, a społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, można wymierzyć karę grzywny na rzecz Skarbu Państwa.
2. Nie można wymierzyć kary grzywny niższej niż 200 mikro.


Art. 11. [Konfiskata majątku]
Jeżeli społeczna szkodliwość czynu była znaczna, a wymierzając karę grzywny nie zostaną spełnione cele kary, można wymierzyć karę konfiskaty majątku na rzecz Skarbu Państwa.


Art. 12. [Pozbawienie wolności]

1. Odbywający karę pozbawienia wolności nie może wypowiadać się na forum II Federacji Nordackiej.
2. Odbywającemu karę pozbawienia wolności obywatelowi nordackiemu przysługuje czynne prawo wyborcze, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, zaś kongresmenowi – prawo głosowania w Kongresie.
3. Odbywający karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej miesiąca z mocy prawa zostaje złożony z pełnionych funkcji publicznych.
4. Odbywającemu karę pozbawienia wolności zabrania się występowania w imieniu swoich dodatkowych emanacji i klonów na czas odbywania kary.
5. Kara pozbawienia wolności może zostać wymierzona dożywotnio, jeżeli przepis tak stanowi.


Art. 13. [Zakaz pełnienia funkcji publicznych]
1. Karę zakazu pełnienia funkcji publicznych można orzec, jeżeli sprawca dopuścił się przestępstwa w związku z wykonywaniem przez niego funkcji publicznej, a z okoliczności wynika, że sprawowanie w przyszłości funkcji publicznej przez sprawcę groziłoby istotnym dobrom chronionym prawem.
2. Karę zakazu sprawowania funkcji publicznych orzeka się na okres od 2 do 6 miesięcy.


Art. 14. [Zatarcie skazania]

1. Z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe.
2. Zatarcie skazania następuje z mocy prawa po upływie sześciu miesięcy od wykonania kary pozbawienia wolności, kary banicji lub upłynięcia okresu próby.


ROZDZIAŁ 3
Katalog czynów zabronionych

Art. 15.
Za zbrodnię uznaje się:

Prezentowanie treści ekstremalnych, takich jak:

  1. Prezentowanie treści ekstremalnych, takich jak:

       a. bestialstwo,

       b. promocja realnych ideologii totalitarnych i zbrodniczych,

       c. pornografia.

  2. Atak na systemy informatyczne II Federacji Nordackiej doprowadzający je do stanu nieużyteczności
  3. Fałszerstwa wyborcze mające wpływ na ostateczny wynik głosowania


Art. 16.

  1. Zabronione pod groźbą kary zakazu pełnienia funkcji publicznych, pozbawienia wolności do 3 miesięcy lub grzywny do wysokości 15 000 mikro i uznawane za przestępstwo jest:
  2. Posługiwanie się fałszywą tożsamością w celu odniesienia korzyści
  3. Posługiwanie się fałszywą tożsamością w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej
  4. Naruszenie integralności II Federacji Nordackiej poprzez próby oderwania części jej terytorium (za wyjątkiem przypadków zawartych w konstytucji i innych dokumentach rządowych)
  5. Oszustwa wyborcze niemające wpływu na ostateczny wynik głosowania


Art. 17a.
Zabronione pod groźbą kary zakazu pełnienia funkcji publicznych do 3 miesięcy albo kary grzywny w wysokości do 10 000 mikro i uznawane za przestępstwo jest:

  1. Fałszowanie dokumentów państwowych
  2. Przyjmowanie łapówek jako funkcjonariusz publiczny
  3. Składanie fałszywych zeznań
  4. Niepodporządkowanie się decyzji sądu

Art. 17b.
Zabronione pod groźbą kary grzywny w wysokości do 5 000 mikro lub pozbawienia wolności na okres do 14 dni i ścigane z oskarżenia prywatnego są takie wykroczenia, jak:

  1. Wielokrotne publikowanie wypowiedzi o charakterze obraźliwym lub oszczerczym
  2. Naruszanie cudzych dóbr osobistych lub praw autorskich

Art. 17c.
Zabronione pod groźbą kary grzywny w wysokości do 2 000 mikro lub pozbawienia wolności na okres do 7 dni i ścigane z urzędu są takie wykroczenia, jak:

  1. Nadmierne stosowanie wyrazów i sformułować powszechnie uznawanych za wulgarne
  2. Zaśmiecanie forum Nordaty niepotrzebnymi, zwielokrotnionymi treściami
  3. Podawanie się za funkcjonariusza publicznego pomimo niepełnienia tej funkcji


CZĘŚĆ CYWILNA

Art. 18. [Ciężar dowodu]
Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.


Art. 19. [Przedawnienie]
Roszczenie przedawnia się po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Bieg przedawnienia roszczenia zawiesza się na czas postępowania w sprawie o dochodzenie roszczenia.


Art. 20. [Szkoda]
1. Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Przepis zdania poprzedzającego stosuje się odpowiednio do osób prawnych.
2. Przez szkodę rozumie się poniesione straty oraz utracone korzyści.
3. Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego pociągało za sobą nadmierne trudności dla zobowiązanego, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu lub innej rzeczy przedstawiającej wartość w pieniądzu.
4. W razie naruszenia dobra osobistego, sąd może przyznać temu, czyje dobro zostało naruszone, odszkodowanie pieniężne za doznaną szkodę, jeżeli nie została naprawiona w inny sposób.


Art. 21. [Zwłoka i odsetki]

1. Dłużnik popada w zwłokę, gdy nie spełnia świadczenia w umówionym terminie, chyba że opóźnienie jest następstwem okoliczności za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności.
2. Jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.
3. Wierzycielowi w razie zwłoki dłużnika przysługuje roszczenie o odsetki za zwłokę. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, odsetki nalicza się w wymiarze 1% wartości świadczenia za każdy dzień zwłoki. Wartość naliczonych odsetek nie może przekroczyć dwukrotnej wartości świadczenia.


Art. 22. [Wejście w życie]
Ustawa wchodzi w życie z dniem określonym w komunikacie Rady Ministrów, jednak nie później niż dnia 30 września 2023 roku.


(-) Prezydent FN - Tadeusz Henrykowski